Kak Anis mulakan tingkatan 6...

Selepas sah mendapat jawaban daripada UPU bahawa Kak Anis gagal untuk mendapat tempat di mana-mana IPTA, maka kami pun mula melancarkan ‘plan B’. Hek..hek…macam nak perang pulak.

Rancangan kami bertumpu kepada samada Kak Anis akan menyambung ke mana-mana kolej swasta atau menerima tawaran ke tingkatan 6. Lama juga saya. isteri dan Kak Anis berbincang, melihat pro dan kontranya. Akhirnya kami sebulat suara bersetuju supaya Kak Anis menerima tawaran ke tingkatan 6.

Tawaran ke tingkatan 6 hanya datang sekali sahaja, manakala menyambung pelajaran ke kolej boleh dibuat pada bila-bila masa asalkan kita ada duit yang cukup, antara hujah saya dalam perbincangan itu. Memang sejak 2 bulan sebelum keputusan SPM keluar hampir saban hari Kak Anis menerima pelbagai surat, brochures malah SMS daripada pelbagai kolej swasta yang mempelawa untuk menyambung pelajaran di sana. Biasalah itu kan sebahagian strategi pemasaran mereka. Itu menunjukkan bahawa kolej swasta ini boleh dimasuki pada bila-bila masa tidak seperti tingkatan 6.

Adik saya Shahrul yang pernah belajar di tingkatan 6 kemudian melanjutkan pelajaran ke UUM juga menyokong keputusan kami. Lagi pun tingkatan 6 ni pun bukan lama, sekarang pun dah bulan 5, tahun depan bulan 11 dah mula periksa STPM. Jadi tempoh berada di tingkatan 6 hanya sekitar 1 ½ tahun sahaja, kata Shahrul memberikan semangat.

Lagipun daripada syarat-syarat kemasukan ke IPTA, pelajar-pelajar yang mempunyai STPM lebih mendapat peluang yang lebih besar berbanding lepasan SPM, itu yang saya lihat dan perhati dalam borang permohonan ke IPTA.

Tak apalah Kak Anis, yang penting tanamkan azam yang segar dan baru, pertingkatkan usaha, pertingkatkan juga hubungan dengan Allah dan insyaallah kejayaan yang penuh keberkatan akan berada di pihak kita, saya terus memberikan semangat dan motivasi.

Memang saya dan uminya menaruh harapan yang tinggi kepada Kak Anis, bukan sahaja kerana beliau anak yang sulung tetapi keyakinan terhadap kesungguhan dan minat belajarnya. Walaupun Kak Anis hanya memulakan sekolah menengah kebangsaan di tingkatan 4 kerana sebelum itu beliau belajar di sekolah agama rakyat selama 3 tahun tetapi kami bangga kerana dia cepat menyesuaikan diri dan begitu aktif dalam kegiatan sekolah sehingga berjaya mencapai 4A, 2B, 2C dalam SPM yang baru lalu.

Untuk melakarkan perjuangan Kak Anis menyesuaikan diri, bertarung sehingga mampu bersaing ke tahap itu selepas ‘agak ketinggalan’ daripada segi akademik selama lebih 3 tahun, saya dan uminya sekali lagi mengangkat tangan kesyukuran.

Bukanlah bermakna selama 3 tahun di SAR beliau tidak mendapat sesuatu, bahkan tempoh itu telah begitu banyak membungakan manafaat tidak terhingga sehingga kami cukup bersyukur apabila Kak Anis ‘selesai’ masalah-masalah yang dirisaukan oleh banyak ibu bapa seperti solat, aurat dan pergaulan bebas. Alhamdulillah.

Sebenarnya saya dan uminya tidak pernah sesal kerana memilih SAR untuk Kak Anis di peringkat menengah rendah beliau. Walaupun dia terpaksa menamatkan sessi SARnya selepas saya sendiri memerlukan bantuan dan perhatian lebih disebabkan masalah kesihatan dan tidak ada SAR yang sesuai untuk dia menyambung di sekitar kediaman kami maka Kak Anis terpaksa menyambung ke SMK.

Apa yang saya kagumi dan bersyukur ialah kemampuan Kak Anis menyesuaikan diri dan mampu meletakkan dirinya ditengah-tengah perhatian dan harapan guru-guru dengan penampilan islamiknya. Tahniah sekali lagi Kak Anis.

Semoga Kak Anis akan terus mencipta kejayaan di tingkatan 6 ini atau PPU (Program Pra-Universiti) menurut istilah guru penyelaras tingkatan 6 dalam taklimatnya itu. Bahkan bukan kejayaan semata-mata tetapi kejayaan bersama keberkatanNya. InsyaAllah.